kendine rehber

Bayram günlerinin o çocuksu coşkusu, büyüdükçe mi, yoksa dünyanın hızla değişimine yetişmeye çalışmaktan mı bilmem, yıllar içerisinde giderek azalmaya başladı. Kadir geceleri, annemle gittiğimiz Küçükyalı camisinde namaz kılmayı bilmeden yanında eğilip kalkmam, boyumun yetmediği sakal-ı şerifi, annemin kucağında o soğuk cam şişeden öpmem, ertesi gün bayram,babamın mutfak alışverişleri, annemin Mehmeeet, çocuklaaar diye hep seslenen heyecanlı sesi, bayram sabahı uyandığımda başucumdaki kırmızı ayakkabı, Egesüs mağazasından alınan yeni elbiseler, sabahın köründe annemin bir gün önceden hazırlayıp o sabah pişirdiği el açması cevizli baklava, yine el açması ıspanaklı kol böreğinin kokusuyla uyanmak, bayram sabahı kahvaltıdan sonra babam mavi arabamızı hazırlar,  kabristan ziyaretlerinden sonra eve dönüş, yeni cicilerimizle akraba ziyaretleri, el öpmeler, harçlıklar. Bayramın ilerleyen günlerinde bazen abim arkadaşlarıyla beni evimizin köşesindeki Köşk sinemasına götürür (hakkını vermek...

Uzun zaman önce bir gün kitapçıya girdim, 'Kayıp Zamanın İzinde kitabı var mı?' dedim. 'Hangi cildi?' diye sordu, o zaman öğrendim kendisinin 3000 sayfalık 7 ciltten oluştuğunu ve her birinin sırasıyla okunması gerektiğini.  Madlen kurabiyesi ile çocukluk anılarını hatırlayıp, bu esere ilham almasıydı bildiğim. Üzerinden yıllar geçti, barışmak istedim Proust'la. YKY' nı gezerken Hazlar ve Günler ile göz göze geldim. 157 sayfa, konu Proust olunca o bile çok mu dedim ama aldım. Çok hastalıklı, hep hayatını kaybetme korkusuyla yaşayan adamı merak ediyordum.     ''Zeginler ve yoksullar daima var olacak, dedi yavaşça. Ve en yoksulu en azından 100 bin frank ranta sahip olan bütün davetliler bu gerçekle yüz yüze gelince vicdan azaplarından kurtulup yürekten bir neşeyle son şampanya kadehlerini de devirdiler.''  Kendine çok da ait olmayan yüksek burjuvanın salon hayatındaki karakterler kitabına yansımış. Henüz 20'li yaşlarda kaleme aldığı anlatılarda...

Surp Vortvots Vorodman kilisesinde Fehmi Karaarslan'ın tek kişilik oyunuyla tanıdım Gomidas Vartabed'i. 19 yy. ikinci yarısında Kütahya'da doğmuş, Osmanlı döneminde yaşamış, çalışmalarını Osmanlı ve Rusya imparatorlukları ile Avrupa'nın çeşitli ülkelerinde yürütmüş Ermeni müzikolog , besteci, derlemeci, koro yöneticisi, din adamı Gomidas'ın son yıllarını geçirdiği akıl hastanesinde hayali köyü ve sürgündeki yolculuklarını muazzam bir performansla sunarken, oyuna Lusavoriç korosu eşlik etmiş, Gomidas'ı yakından araştırmak da bugünlere kalmıştı. 7 nisan son günü olan Vartabed'in hayatını ve müziğini anlatan Kalbim O Viran Evlere Benzer sergisi Galeri Birzamanlar'da görülebilir. Bu sergiden sonra açılacak 'Antakya'nın tarihi' sergsini merakla beklemekteyim.  #gomidas #kalbimoviranevlerebenzer #gomidasvartabed #galeribirzamanlar #deliliğinarkeolojisi #sergi #kitap #koleksiyon #kartpostal #müzik #plak #galeribirzamanlar